Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/3933 Esas 2016/210 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili asıl davada, davalının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu aracın çarpması sonucu müvekkilinin yaralanarak %100 oranında malul kaldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL sürekli iş göremezlik zararının 09.08.2011 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte, birleştirilen davada ise yine fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 900 TL bakıcı gideri, 100 TL tedavi giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 14.08.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile asıl davadaki taleplerini 200.000 TL"ye, birleştirilen davadaki bakıcı gideri taleplerini ise 199.900 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, asıl davada müvekkilinin sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçe limitleri dahilinde sorumlu olduğunu, birleştirilen davada ise 6111 Sayılı Yasa gereğince müvekkilinin tedavi ve bakıcı giderinden sorumluluğunun sona erdiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre; asıl davanın kabulü ile 200.000 TL sürekli iş göremezlik zararının 09.08.2011 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, birleştirilen davanın kısmen kabulü ile 199.900 TL bakıcı giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, tedavi giderlerine ilişkin fazla talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur ve maluliyet oranı ile tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 23.903,16 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 12.1.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.