Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ..."ın 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Elazığ 1. İcra Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarihli ve 2016/770 esas, 2017/254 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2017 tarihli ve 2017/137 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 26/09/2017 gün ve 94660652-105-06-7078-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/10/2017 gün ve KYB.2017-55403 sayılı ihbarnamesi ile daireye göndermekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1-2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği halde, Elazığ 2. İcra Müdürlüğünün 2015/2553 sayılı dosyasının incelenmesinde, 29/05/2015 tarihli taahhüt tutanağında belirtilen unsurların ayrıntılı olarak gösterilmediği, anılan taahhütte 15/05/2018 tarihine kadar işleyecek faiz olarak 373.713,70 Türk Lirası belirtilmiş ise de, belirtilen faizin hangi dönemleri kapsadığı, icra takiplerinin kesinleştiği tarihten taahhüt tarihine kadar işlemiş ve taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi, alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizlerden feragat beyanının da yer almadığı anlaşılmakla, taahhüdün geçerli olmaması karşısında, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin,
2-Elazığ 2. İcra Müdürlüğünün 2015/2553 sayılı dosyasının incelenmesinde, 29/05/2015 tarihli taahhüt tutanağının, alacaklı ve alacaklı vekilinin yokluğunda borçlu tarafından ibraz edildiği, ödemeyi içeren taahhüt tutanağının alacaklı vekiline tebliğ edilmediği gibi, alacaklı vekilince kabul muhtırası olarak 18/11/2016 tarihinde borçluya tebliğinin talep edildiği anlaşılmış ise de, taahhüt tutanağında ilk taksit tarihinin 15/12/2015 olarak belirtilmesi karşısında, ilk taksitten evvel kabul muhtırasının borçluya tebliğ edilmediği anlaşılmakla, taahhüdün geçerli olmadığı gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2017 tarihli ve 2017/137 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 21/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.