MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Değişen suç vasfına göre; ikna suretiyle irtikap suçundan sekiz kez mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tepebaşı Belediyesinde tahakkuk memuru olarak görev yapan sanık hakkında katılanlara yönelik eylemleri nedeniyle ikna suretiyle irtikap suçundan ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulmuş ise de; sanığın, katılan ..."nın 214 TL olan vergi borcunu ödeme talebinin öğle tatiline denk gelmesi, akabinde mağdurun 250 TL parasını alarak kapalı olan vezneye gidip parayı yatırmış gibi davranarak para üstünü mağdura iade etmesi, 1.143 TL"lik vergi borcunu ödeyeceğini söyleyerek kendisine başvuran katılan ..."ten aldığı para ile vezneye giderek parayı yatırmadığı halde borcu ödediğini belirtip mağduru belediyeden göndermesi, katılan ..."e yönelik de adı geçenin vergi borcunu yatırmadığı halde yatırdığını belirterek düzenlediği tahakkuk fişlerini mağdurun iş yerine götürüp 130 TL alması şeklinde gerçekleşen eylemlerinin TCK"nın 158/1-d maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçlarını oluşturduğu gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu bu eylemlerin ikna suretiyle irtikap suçunu oluşturduğu kabulüyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 26/04/2016 tarihli ve 2014/118-2016/208 sayılı Kararında da benzer şekilde belirtildiği üzere, irtikap suçu ile korunan hukuki yarar ve bu bağlamda suçun millete ve devlete karşı suçlar bölümünde düzenlenmesi karşısında, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağı nazara alınarak, sanığın irtikap niteliğinde olan diğer mağdurlar ..., ..., ..., ... ve ..."a yönelik eylemlerinin zincirleme suç olarak kabulüyle tek suçtan hüküm kurulup, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri de gözetilerek, ilgili kanun maddesinde öngörülen temel cezanın tayini ve zincirleme suç nedeniyle yapılacak artırımda alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkının kullanılması suretiyle sonuç cezanın saptanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı nüshasında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması sırasında, sadece 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kullanmasından yasaklanmasına karar verilmesi yerine, hangi hak ve yetkiye ilişkin olduğu gösterilmeksizin maddenin tümünü kapsayacak ve infazda tereddüt oluşturacak biçimde hüküm kurulması ile temel ceza alt sınırdan belirlenmesine karşın, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğunun en üst sınırdan tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafi ile O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 25/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.