Sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin ....6. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 07.03.2013 tarih 2013/76 E 2013/181 K sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine Dairemizin 20.01.2015 tarih ve 2014/20312 Esas, 2015/1093 sayılı ilamı ve oy birliği onanması yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11.02.2015 tarih ve 2013/221201 sayılı yazısı ile verilen kararda maddi hata olup olmadığı yönünde itirazda bulunulması üzerine, itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzerine dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 1.02.2015 tarih ve 2013/221201 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 20.01.2015 tarih ve 2014/20312 Esas, 2015/1093 sayılı ilamındaki verilen onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanığın, müştekinin abdest aldığı bina niteliğine haiz olduğu olay yeri görüntülerinden anlaşılan şadırvandaki askıda bulunan cekedinin cebinin içerisinde bulunan 6000 dolar parasını çaldığının mahkemece kabul edilmesi karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, TCK"nun 142/1-a maddesiyle yazılı şekilde uygulama yapılması sonuca etkili görülmediğinden ve TCK"nın 61/1. maddesi uyarınca; suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, sanığın güttüğü amaç ve saik dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşmak gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...."nin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 10.03.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.