Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/26582 Esas 2016/5685 Karar Sayılı İlamı

... adına Av. ... ile davalılar ...ve ... tasfiye memuru ... arasındaki dava hakkında...İş Mahkemesinden verilen 18.09.2014 günlü ve 2010/991 Esas 2014/582 Karar sayılı hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesi, tebligat yapılacak şahsın bilinen en son adresine tebligat yapılacağına, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın buraya yapılacağını hüküm altına almıştır. Aynı Kanunun 28. maddesi gereğince kendisine tebligat yapılamayan ve ikametgahı, meskeni veya işyeri bulunamayan tebligat muhatabının, adresi meçhul sayılır. İlan yolu ile tebligat, başvurulacak en son yol olduğundan, mahkeme, muhatabın adresini resmi ve özel Kurum ve dairelerden veya zabıta aracılığıyla soruşturarak tespit ettirebilir.
Ayrıca, ilanen tebliğde, ilan metninin mahkeme ilan tahtasına asılması yoluyla da ilan edilmesi Tebligat Kanunu"nun 29. maddesi gereğidir.
Somut olaya gelince; gıyabi hükmün davalı şirketlerin tasfiye memuru olan ...’e Tebligat Kanunu 35. madde uyarınca tebliğ edildiği ne var ki; yapılan tebligatın yukarıda anlatılanlar ışığında usulsüz olduğu anlaşılmıştır.
Dosya kapsamından, ilgilinin mernis adresi...olduğu anlaşılmakla, gıyabi hükmün, belirtilen adrese Tebligat Kanunun ilgili maddeleri uyarınca tebliği yapılarak, temyiz süresi geçtikten ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesindeki düzenleme gereği, gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 14.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.