Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/10198 Esas 2016/13893 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde askerlik süresi hariç 19.09.1990-10.12.2011 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, ancak iş akdinin bildirimsiz olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacakların davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin askerlik görevini ifa ettiği tarihlerde fiili çalışması olmamasına rağmen yıllık izin ücreti alacağının bu dönem dışlanmaksızın hesaplanması isabetsiz olmuştur.
3-Davalı tanığının davacı işçinin haftalık 300,00 TL aldığını belirttiği, davacı tanıklarının ise davacı ile aynı işi yapan ve işçilik alacaklarına yönelik açılmış olan benzer nitelikli başka bir davadaki işçinin haftalık 300,00 TL aldıklarını beyan etmelerine rağmen mevcut dava dosyasında davacı işçinin haftalık 330,00 TL aldığını beyan ettikleri nazarı dikkate alındığında, davacı tanıklarının tutarlı olmayan ve fakat davalı tanığının objektif olduğu değerlendirilen beyanına itibar edilmek suretiyle davacının aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunun kabulü ile hesap yapılması gerektiğinin gözardı edilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.