5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3027 Esas 2021/8887 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3027
Karar No: 2021/8887
Karar Tarihi: 30.06.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3027 Esas 2021/8887 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hükümde usulsüzlük olduğu gerekçesiyle hükmün BOZULMASINA karar vermiştir. Kararda, sanığın gıyabında verilen kararın tebliğinin usulsüz olduğu, suç tarihinde yürürlükte olan kanunun hükümlerinin yanlış uygulandığı, artırım yapılması gereken değerin hesaplanmaması, etkin pişmanlık uygulamasının dikkate alınmaması, TCK'nın bazı maddelerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği hususlarına değinilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi, 21/2. maddesi
- 5607 sayılı Yasa’nın 3/5. maddesi, 3/10. maddesi ve fıkrası, 3/18-son cümle delaleti, 3/22. maddesi
- 7242 sayılı Yasa’nın 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 7. maddesi, 53. maddesi, 54/4. maddesi
- Geçici 12. madde (2. fıkra)

7. Ceza Dairesi 2019/3027 E. , 2021/8887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın gıyabında verilen kararın kovuşturma evresinde en son bildirdiği adresine 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi gereğince tebliğ edilmesi ve tebliğin mümkün olmaması halinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca sanığın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması gerekirken, sanığın son bildirdiği aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan tebligat usulsüz olduğundan, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Dava konusu kaçak sigaraların değeri fahiş olduğu halde, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
4. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5. Suça konu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.