Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17712 Esas 2022/489 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hırsızlık suçunu işlemek için müştekinin iş yerine giren suça sürüklenen çocuğun eyleminin TCK'nın 116/2-4, 119/1-c maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuk hakkında zamanaşımı içerisinde gece vakti iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Suça sürüklenen çocuk hakkında 28/05/2009 tarihli, 2008/486 E., 2009/225 K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 22/07/2009 tarihinde kesinleştiği, 06/08/2011 tarihinde işlediği TCK'nın 142/1-b ve 151/1. maddelerinde düzenlenen hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine dair Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/10/2011 tarihli, 2011/418 E., 2011/1180 K. sayılı kesinleşmiş mahkumiyeti nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulmuş olmasına rağmen, hüküm açıklanırken, dosya ile uyumlu olmayacak şekilde, suça sürüklenen çocuk ile ilgisi olmayan Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2010 tarih ve 2010/370 E., ve 2010/629 K. sayılı ilamı ile ihbarda bulunulması nedeniyle hükmün açıklandığının belirtilmesi,
b-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanun’un 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanun’un Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12/01/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.