Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/16869 Esas 2016/4624 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16869
Karar No: 2016/4624
Karar Tarihi: 10.03.2016

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/16869 Esas 2016/4624 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında hakaret ve yaralama suçlarından dolayı hüküm vermiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Bir itiraz sonucu bu kararın değerlendirilmesi istenmiştir. Ancak, kararın açıklanmasına yönelik hükümde itiraz yolu açık olduğundan temyiz davası isteği reddedilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında beraat kararı verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir. Kanun maddeleri cinsiyet ayrımcılığı içeren herhangi bir ifadeyi yasaklayan Türk Ceza Kanunu'nun 122. maddesi ve bir kişinin onur, şeref ve saygınlığına saldırı yapan suçları düzenleyen Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi'ne atıfta bulunmaktadır.

18. Ceza Dairesi 2015/16869 E. , 2016/4624 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükmünün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 10.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.