Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8904 Esas 2020/3735 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Kastamonu Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25.05.2011 tarihli 2011/985 esas numaralı iddianamesi ile MKS Enerji Mühendislik Ltd. Şti. ortağı olan sanıklar hakkında VDENR-2010-227/52 sayılı vergi suçu raporu ve eklerine uygun olarak “sahte fatura düzenlemek” suçundan dava açıldığı, 25.04.2011 tarihli 2011/838 esas sayılı iddianame ile ise Feza Mühendislik Koll. Şirketinin ortakları sıfatıyla, VDENR – 2010-261/10 sayılı vergi suçu raporu ve eklerine uygun olarak sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan dava açıldığı, her iki iddianamenin konusu olan şirketlerin farklı mükellefler olup mükellef sayısınca suç oluşacağı, ayrıca sahte fatura düzenlemek ve kullanmak eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturmasına karşın hangi mükellefiyet için hangi suç olduğu belirtilmeden “sahte fatura düzenleyerek kullanmak” şeklindeki ibare ile sanıklar hakkında tek hüküm kurulması ve sanıklar hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/b ve TCK’nin 43/1. maddesi gereğince uygulama yapıldıktan sonra aynı kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine 3 yıl 1 ay hapis cezası olarak eksik tayin edilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre hükümlerde eleştiriler dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış; sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.