Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/6196 Esas 2019/3780 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

K A R A R

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ""Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir "" denilmektedir.
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02/12/2016-31/12/2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01/01/2017-31/12/2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01/01/2018-31.12.2018 tarihleri arasında 47.530,00-TL, 01.01.2019 tarihinden sonra verilen kararlar için 58.800,00 TL"dir.
Dava dilekçesi ile davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 2015-012665 sayılı ödeme emrinin iptali talebinde bulunduğu, iptali istenen ödeme emri tutarının 17.219,19-TL olduğu ve ilk derece mahkemesince verilen 15/12/2017 tarihli karar ile yargılama sırasında davacı yönünden ödeme emrinin iptal edildiği anlaşılmakla esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedildiği, bu karara karşı davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen 06/06/2018 tarihli karar ile davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve bu kararın yine davalı Kurum vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Davacı ve davalı Kurum için dava değerinin Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle 47.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının taraflar yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K."nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 14/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.