MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine ve Acarlar Köyü Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil davasının kabulüne dair Amasra Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 03.03.2010 gün ve 119/59 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı Hazine temsilcisi tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, kazanmayı sağlayan zilyetlik, miras yoluyla intikal ve harici satın alma hukuksal nedenlerine dayanarak mevki ve sınırlarını açıkladığı, kadastro çalışmaları sırasında dere yatağı olarak tescil harici bırakılan yaklaşık 100 m2"lik taşınmazın vekil edeni adına tapuya tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Hazine temsilcisi, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı ... Tüzel Kişiliğini temsilen köy muhtarı, taşınmazın davacının babasına ait olduğunu, ancak kadastro çalışmaları sırasında dere yatağı olarak bırakıldığını açıklamıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne, teknik bilirkişinin 19.09.2009 tarihli raporunda yeşil ile göstermiş olduğu 123,27 m2"lik yerin davacı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı Hazine temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller, yapılan keşif, dinlenen yerel bilirkişi beyanları ve dosya kapsamına göre; kadastro çalışmaları sırasında dere yatağı olarak tespit dışı bırakılan dava konusu taşınmaz bakımından davacı yararına kazanma koşullarının oluştuğu anlaşıldığından Hazine temsilcisinin işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde bulunmamaktadır.
Hazine temsilcisinin yargılama giderlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince: Dava TMK.nun 713/1. fıkrası gereğince açılan tescil davası olup aynı maddenin 3. fıkrası gereğince Hazine ve ilgili kamu tüzel kişileri kanuni hasım durumunda bulunduklarından her türlü yargılama giderleriyle sorumlu tutulamazlar. TMK.nun 713/1-3. fıkralarına dayalı olarak açılan tescil davalarında, yargılama giderlerinin tümünün davacı üzerinde bırakılmasına karar verilir. Sapma göstermeyen Yargıtay ve Daire uygulaması da hep bu yöndedir. Bu bakımdan yargılama giderlerinin davalılardan alınmasına karar verilmesi doğru değildir. Ancak, yargılama giderleri yönünden kurulan hüküm HUMK.nun 438/7 (6100 sayılı HMK. m.370/2) maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan, “....davacı tarafından sarf olunan ilk yargılama gideri 43.80 TL, keşif gideri olan 292.63 TL toplam 336.43 TL"nin davalılardan alınarak davacıya verilmesine...” ibarelerinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, bunun yerine “....davacı tarafından sarf olunan ilk yargılama gideri 43,80 TL, keşif gideri olan 292,63 TL toplam 336.43 TL"nin davacı üzerinde bırakılmasına....” ibarelerinin yazılmasına, hükmün HUMK.nun 438/7. (HMK. m.370/2) fıkrası gereğince düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA ve 2588 sayılı Kanunla eklenen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca Hazineden harç alınmasına mahal olmadığına 12.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.