Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/6951 Esas 2016/123 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :........Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu araç park halindeyken 13.2.2011 tarihinde davalıya ait aracın çarpması sonucu hasar gördüğünü, tespit dosyasına göre hasarın 1.677 TL olduğunu, 300 TL faiz ve 188 TL tespit mahkeme masrafı olmak üzere toplam 2.165 TL"nin davalıdan tahsili için başlatılan icra takibine itiraz sonucu itirazın iptali ile takibin devamını, inkar tazminatına hükmolunmasını talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabul ile Nazilli 2. icra müdürlüğünün 2013/320 Esas sayılı takip dosyasındaki davalı şirketin itirazının kısmen iptal edilerek, takibin 1.361,90 TL asıl alacak, 240,78 TL işlemiş faiz olarak davalı bakımından devamına, davacının icra tazminatı isteğinin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, toplam 2.165 TL’lik alacak için istemde bulunmuş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile ..... İcra Müdürlüğünün 2013/320 Esas sayılı takip dosyasındaki davalı şirketin itirazının kısmen iptal edilerek, takibin 1.361,90 TL asıl alacak, 240,78 TL işlemiş faiz olarak davalı bakımından devamına, yani davanın toplam 1.602,68 TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 11.1.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.