Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20583 Esas 2022/712 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin Afyonkarahisar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2019 tarihli ve 2019/327 Esas 2019/868 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 17. Ceza Dairesinin 08/09/2020 tarihli ve 2020/2212 Esas – 2020/7256 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin onanmasına karar verildiği; bu suçlar yönünden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 04/11/2021 tarihli ve KD – 2021/99827 sayılı itirazı üzerine dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmakla; 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca; sanık hakkında Yargıtay (Kapatılan) 17. Ceza Dairesi'nin 08/09/2020 gün ve 2020/2212-7256 Esas ve Karar sayılı ilamında sanığın sabıkasında tekerrüre esas mahkumiyeti olmadığı ve hükümde tekerrür hükümleri yer almadığı hâlde, tekerrüre esas alınan hükümle ilgili uyarlama yargılaması yapılması hususunun infaz aşamasında değerlendirilebileceğine dair ibareye yer verilerek maddi hataya sebebiyet verilmiş olduğundan bahisle, sanık hakkında tekerrür uygulamasına ilişkin ifadeler barındıran 2. paragrafın hüküm kısmından çıkartılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine karar verilmesine ilişkin CMK'nın 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya Dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında Afyonkarahisar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2019 tarihli ve 2019/327 Esas 2019/868 Karar sayılı kararında tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı, bu sebeple “...sanığın adli sicil kaydında yer alan hükümle ilgili uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp sonucuna göre sanık hakkında ilgili ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.” şeklindeki ibareye yer verilmesine gerek olmadığı anlaşıldığından hırsızlık, iş yeri dokununlmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları bakımından ilamın düzeltilmesi yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Yargıtay (Kapatılan) 17. Ceza Dairesinin 08/09/2020 tarihli ve 2020/2212 Esas – 2020/7256 Karar sayılı kararının, ikinci paragrafındaki “28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinin değiştirilmiş olması ve anılan Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesindeki düzenleme karşısında; sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan Bakırköy 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1517 Esas ve 2013/735 Karar sayılı ilamına konu, TCK'nın 191/1. maddesi uyarınca kullanmak için uyarıcı madde kabul etmek ve bulundurmak suçundan aldığı mahkumiyet hükmü yönünden; uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp, sonucuna göre sanık hakkında ilgili ilamın tekerrüre esas alınıp alınamayacağı hususunun, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.” şeklindeki kısmın çıkartılarak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8. maddesinin 1. fıkrası gereğince DAİREMİZ İLAMININ DÜZELTİLMESİNE, kararın diğer yönlerinin olduğu gibi bırakılmasına, 13.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.