5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3021 Esas 2021/8882 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3021
Karar No: 2021/8882
Karar Tarihi: 30.06.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3021 Esas 2021/8882 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Suç 5607 sayılı Kanuna muhalefet idi. Sanık hakkında uygun ceza belirlenirken 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi ve fıkrası gereği uygulama yapılmamıştı. Sonrasında 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen 3/22. maddesine göre eşyanın değeri düşük ise cezalar indirilebilir hale geldiği belirtilmiştir. Ayrıca aynı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası göz önünde bulundurulmalıdır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal ettiği hatırlatıldı. Son olarak, suçta kullanılan nakil aracının müsaderesi sırasında uygulama maddelerine uyulmadığı için kararın bozulduğu sonucuna varıldı. Kanun maddeleri: 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle, 3/5, 3/10, 13/1; 7242 sayılı Yasanın 61. ve 63. maddeleri; 5237 sayılı TCK'nun 7. ve 53. maddeleri; Geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

7. Ceza Dairesi 2019/3021 E. , 2021/8882 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Suçta kullanılan nakil aracının müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK"nun 54/1. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.