Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/6842 Esas 2016/13824 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle haklı sebeple feshedildiğini belirterek, kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davalı ... yönünden husumet itirazında bulunmuş, davacının 14.08.2012 tarihinde kendi isteği ile iş sözleşmesini feshettiğini, fazla çalışmasının bulunmadığını, hafta içine denk gelen milli bayramlar haricinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı ... yönünden davanın husumet yokluğu sebebi ile reddine; davalı şirket yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davalı ... yönünden verilen red kararı ile davalı şirket yönünden verilen kısmen red kararının hukuki sebepleri farklı olduğu halde, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının (II) bendinin (8) numaralı alt bendine göre, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara eşit oranda verilmesine karar verilmesi 2014 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hatalıdır. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK’nun 426/3. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki gibi düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının ( II) bendinin (8) numaralı alt bendinde yer alan “...aynı tarife uyarınca 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara eşit oranda verilmesine,” sözcüklerinin hükümden çıkartılarak yerine, “aynı tarifenin 3. maddesinin 2. fıkrası ile 7. maddesi uyarınca 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ..."e; 12. maddesi gereğince 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı şirkete verilmesine,” yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, kesin olarak 09.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.