Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/14809 Esas 2022/577 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçu ile sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar ...,... ve ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu işledikleri iddiası ile açılan kamu davasında,5237 sayılı TCK’nın 165/1 maddesinde tanımlanan cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e, maddesine göre hesaplanan 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin,10/10/2013 olan sanıkların savunma tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş,katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA,bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
III-Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de; sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 155/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince “ Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanık hakkında adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması,
3-Sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği kabul edildiği halde hükümde suç isminin"hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma " olarak yanlış yazılması
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün istem gibi BOZULMASINA,13.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.