Kasten öldürme suçuna yardım etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/313 Esas 2020/699 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/313
Karar No: 2020/699
Karar Tarihi: 25.02.2020

Kasten öldürme suçuna yardım etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/313 Esas 2020/699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında maktulü öldürmeye yardım suçundan yapılan yargılama sonucunda Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmiştir. Daha önce Daire tarafından bozulan kararın yerel mahkemece direnme kararı verildiği ve bu kararın da Ceza Genel Kurulu tarafından usule ilişkin olarak bozulduğu belirtilmiştir. Yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmemiş ve dosya tekrar Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmiştir. Sanık, TCK'nun 82/1-a, 39/2-c-1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır.
TCK'nun 82/1-a maddesi kasten öldürme suçunu,
39/2-c-1 maddesi suça iştirak etmek suçunu,
62. maddesi haksız tahrik indirimi,
53. maddesi suçun unsurları,
63. maddesi iştirak şeklini düzenlemektedir.

1. Ceza Dairesi 2020/313 E. , 2020/699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme suçuna yardım etmek.
HÜKÜM : TCK"nin 82/1-a, 39/2-c-1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında maktul ..."ı tasarlayarak kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; tasarlayarak kasten öldürmeye yardım suçundan mahkumiyetine dair Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28/02/2014 gün, 2013/99 esas, 2014/83 karar sayılı hükmün o yer Cumhuriyet savcısı, katılan ... vekili ve sanık müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 24/05/2016 gün, 2015/4358 esas, 2016/2658 sayılı kararıyla sanığın eyleminin TCK"nun 37/1. maddesi kapsamında kaldığı gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildiği, Direnme kararının Ceza Genel Kurulunun 2018/1-362 esas, 2018/409 karar sayılı kararıyla usule ilişkin olarak bozulduğu, yerel mahkemenin ilk kararda yeniden direnme kararı verdiği ve kararın sanık müdafii ile Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede, Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.