Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7749 Esas 2015/979 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianameyle talep edilmesine karşın TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geri alınması konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, bu hususun mahkemenin takdirinde olması sebebiyle, katılanda meydana gelen çoklu vertebra stabilizasyonuna bağlı omurga fonksiyon kaybının, katılanın duyu veya organlardan birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanık hakkında, TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezanın, aynı Kanunun 89/3-(b) maddesi gereğince bir kat oranında artırılması gerekirken, TCK"nın 89/2-(b) maddesi ile artırımına karar verilmesi ise temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılanın Adli Tıp Kurumunca düzenlenen rapora göre hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı halde mahkemece uygulama maddesinin TCK"nın 89/2-b-e maddesi yerine yalnızca aynı Kanunun 89/2. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. fıkrasında yer alan "TCK.89/2" ibaresinin "TCK.89/2-b-e" olarak değiştirilmesi, yine TCK 53/1 maddesinin uygulanmasına ilişkin 4. fıkranın hükümden çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.