17. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/11554 Karar No: 2016/88 Karar Tarihi: 11.01.2016
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11554 Esas 2016/88 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2015/11554 E. , 2016/88 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkiline çarparak yaralanmasına neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 100,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, 15.000,00 TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini 150,00 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir. Davalılar, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 150,00 TL tedavi giderinin olay tarihi olan 07.12.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine (davalı ... şirketinin sorumluluğunun dava tarihi olan 16.12.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile), fazlaya ilişkin talebin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 07.12.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ...."nden müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 4,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 11/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.