MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının müvekkili kooperatifin üyesi olduğunu ve taşımacılık yaptığını, müvekkilinin üyeleri arasındaki birlik ve bütünlüğü sağlamak üzere üyelerinden taahhütname aldığını, bu taahhütname uyarınca, hiçbir üyenin davacı kooperatifin izni olmadan kendi veya başka bir kooperatifn nam ve hesabına taşımacılık yapamayacağının kararlaştırıldığını, ancak davalının bu taahhüdüne aykırı olarak 22.04.2008 tarihinde müvekkilinin izni olmadan taşıma işi yaptığını, davalının daha sonra 02.05.2008 tarihinde üyelikten istifa ettiğini, müvekkilinin davalıdan cezai şart alacağı doğduğunu ileri sürerek, bu alacağın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taahhütnamenin hukuka aykırı olduğunu, müvekkilinin taşımacılık işi yaptığı sırada davacıya üye olmadığını, davacının alacağına dayanak olan belgenin daha sonra iptal edildiğini öne sürerek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya içeriğine göre; davacı kooperatif ile üyeleri arasında üyelerin çalışma ve ticaret hürriyetlerini kısıtlayıcı nitelikte ve cezai şarta ilişkin yapılan anlaşmanın hukuken meşru olmadığı, kişisel iradenin hukukça korunması gereken özgür ve özerk yapısına müdahale anlamını taşıdığı, cezai şartın davacı kooperatifin üyeleri arasındaki birlik ve beraberlik görüntüsünün gerekçesi olamayacağı, taşımacılık hizmeti alan toplum açısından tercihlerin azalması ve bir tekel oluşumuna yol açacağı davacının üyeleri üzerinde kontrol ve baskı kurabileceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle davacı kooperatifçe cezai şart alınacağı konusunda şartlarını belirtir anasözleşmede hüküm bulunmadığı gibi bu konuda alınmış genel kurul kararı da bulunmadığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 03.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.