Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/17588 Esas 2015/3864 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/17588
Karar No: 2015/3864
Karar Tarihi: 09.03.2015

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/17588 Esas 2015/3864 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanığı mahkum etmiştir. Sanık hakkında TCK'nın 168/1 maddesi uygulanmıştır ve adli sicil kaydında daha ağır olan ceza seçeneği gözetilmemiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Sanık hakkında TCK'nın 53/1-c maddesi gereğince velayet hakkından ve hizmet vermekten yoksun bırakılması kararına ilişkin bölümler çıkarılmış ve yerlerine \"53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına\" cümlesi eklenmiştir. Kanun maddeleri: TCK 168/1, TCK 58, TCK 53/1-c, 53/3, 1412 sayılı CMUK 322, 5320 sayılı Yasanın 8/1.
13. Ceza Dairesi         2014/17588 E.  ,  2015/3864 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    01.01.2013 tarihli tutanak içeriği ile müştekinin 09.05.2013 tarihli oturumdaki rıza beyanı gözetilerek sanık hakkında TCK"nın 168/1 maddesi ile uygulama yapılmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, bu hususa ilişkin tebliğnamedeki düşünceye benimsenmemiş, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek daha ağır olan cezayı içeren ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/364-396 sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından ve tekerrüre esas alınan ilamdaki miktar bakımından kazanılmış hakkın korunması gerektiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan ""53. maddenin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.