Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6197 Esas 2015/952 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 63, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet.


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik incelemeye, hükmedilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Meskun mahalde akşam saatlerinde sanığın DUR işaretine uymayarak yola girmesi sonucu asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği kazada, temel ceza tayin edilirken asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu" ve (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.