11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6521 Karar No: 2020/3728 Karar Tarihi: 30.06.2020
Resmi belgede sahtecilik - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6521 Esas 2020/3728 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyiz talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin inceleme yapıldığı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen suça ilişkin temyiz isteminin itiraz olarak değerlendirilip dosyanın mahalline iadesine karar verildiği ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, sanık müdafinin resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hakların Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5560 sayılı Yasa, değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 264/2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi.
11. Ceza Dairesi 2018/6521 E. , 2020/3728 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
1- Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin incelemede; Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak değerlendirilip gereğinin takdir ve ifası için dosyanın mahalline İADESİNE, 2- Sanık müdafinin resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde ; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezayı teşdit gerekçesinin açıklandığı incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.