Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17035 Esas 2022/642 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK'nın 315. maddesi gereğince reddine ilişkin mahkemece verilen ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının REDDİYLE, temyiz isteminin reddine dair 20/10/2015 tarihli ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2-Kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Katılan ...’un kullandığı ambulansa tekme ve yumruk atarak zarar vermediğini savunan sanığın pişmanlık iradesinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 13/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.