Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1507 Esas 2015/1534 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1507
Karar No: 2015/1534
Karar Tarihi: 30.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1507 Esas 2015/1534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında sanığın, müştekiye ait motosikleti çalmaya teşebbüs ettiği ve suçu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak sanık hakkında eksik cezaya hükmedildiği gerekçesiyle kararın temyiz edildiği ve dosyanın incelenerek bozulduğu ifade edilmiştir. Bozma gerekçesi, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar devam edeceğinin gözetilmemesidir. Bu nedenle kararın düzeltildiği ve TCK'nın 53/1 ve 53/3. maddelerine göre sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması kararının alındığı belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 141/1, 142/1 (e), 53/1 (c) ve 53/3 maddeleridir.

17. Ceza Dairesi 2015/1507 E. , 2015/1534 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, sanığın, müştekiye ait motosikleti park edildiği yerden çalmaya teşebbüs eylemi 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinin 1. fıkrası (e) bendindeki suçu oluşturduğu halde, sanık hakkında hüküm kurulurken aynı yasanın 141/1. maddesinden uygulama yapılması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.