Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1009 Esas 2015/1533 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1009
Karar No: 2015/1533
Karar Tarihi: 30.04.2015

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1009 Esas 2015/1533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz duruşmasında, hüküm incelenerek, suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Hırsızlık suçundan kurulan hükümde ceza miktarını değiştirmemesi nedeniyle sonuca etkili görülmemiştir. İftira suçundan kurulan hükümde, hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Ancak, sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendisinin alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilerek, hüküm düzeltilmiştir. Mahkeme masrafı olarak yapılan giderin Devlet Hazinesine yüklenmesi gerektiği yerine, sanıktan tahsil edilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 35. ve 53. maddeleri
- 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesi
- 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi
- 5271 sayılı CMK\"nın 324/4. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2015/1009 E.  ,  2015/1533 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 35.maddesinin 143.maddedan önce uygulanması ceza miktarını değiştirmemesi nedeni ile sonuca etkili görülmemiş, iftira suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin uygulandığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak infaz aşamasında dikkate alınması mümkün bulunmuş, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
    2- Mahkeme masrafı olarak yapılan 12.70 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ve “yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline” ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin ve "Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 12,70 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.