Yanlar arasında görülen tapu iptal ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, kısmen kabulüne  ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından  yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,  Tetkik Hakimi  raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, Borçlar Kanunu"nun 244. maddesi (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunun 295. maddesi) hükmüne dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle, Çekişme konusu pay temlikinin rücu şartlı bağış olduğu ve Borçlar Kanunu"nun 244/3. maddesi (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 295. maddesi) hükmü gereğince bağıştan rücu koşullarının gerçekleştiği saptanmak suretiyle davanın kabul edilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalı belediyenin bu yöne değinen temyiz itirazları  yerinde değildir. Reddine.
Ne var ki; davacı tarafından şartlı hibe edilen payın 1991 tarihinde yapılan imar uygulaması neticesinde muhtelif ada ve parsellere gittiği,  evrak arasına alınan Küçükçekmece 1. Bölge Tapu Sicil Müdürlüğü"nün 05.06.2007 tarihli yazısı ile de,  kabul kapsamına alınan  176 ada 6 nolu imar parselinin 26.08.1996 tarihinde yeniden imar uygulamasına tabi tutulduğu  bildirildiği halde bu tarihten sonra  yeni oluşan imar parselleri üzerinden hüküm kurulmamış olması, öte yandan  yine aynı yazı ile  kabul kapsamına alınan 174 ada 1 nolu, 199 ada 1 nolu, 201 ada 1 nolu ve 204 ada 1 nolu imar parsellerinin aynı uygulama neticesinde 101 ada 4 nolu imar parseline gittiği  belirtildiği ve 101 ada 4 nolu parsel hakkında hüküm kurulduğu halde,  imar uygulaması neticesinde kaydı kapatılan 174 ada 1  nolu, 199 ada 1 nolu, 201 ada 1 nolu ve 204 ada 1 nolu  parsellerin de kabul kapsamını alınmış olması doğru olmadığı gibi,  pay yerine infazda sıkıntı yaratacak şekilde m2 üzerinden iptal ve tescile karar verilmiş olması da doğru değildir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerindedir.  Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  28.3.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.