Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun Geçici 2 inci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Mahkemece, davacının davalı işverene ait işyerinde çalışırken almış olduğu ücretin .... Sendikası"na üye olması sonrası düşürüldüğü, bunun yasa ve toplu iş sözleşmesi hükümlerine aykırı olduğu, zira 4857 sayılı İş Kanunu"nun 62 inci maddesine göre işçinin ücretinden her ne şekilde olursa olsun indirime gidilemeyeceği, ücrette indirimin aynı Kanun"un 22 inci maddesi uyarınca işçinin rızasına bağlı olduğu, davalı işverenliğin sendikaya üyeliği sonrası tek taraflı olarak yazılı bildirimde bulunmadan davacının ücretinde indirime gittiği, 6 iş günü içinde kabul etmemesi nedeni ile bu değişikliğin davacıyı bağlamayacağı, ayrıca mülga 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu’nun 6 ıncı maddesinin 1 inci fıkrası hükmü karşısında toplu iş sözleşmesinde hizmet akitlerine aykırı hükümlerin bulunması halinde hizmet akdinin işçi lehindeki hükümlerinin geçerli olacağı, bu nedenle davacının fark ücret ve diğer taleplerinin yerinde olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 02.03.2015 tarih ve 2015/7937 Esas 2015/3051 Karar sayılı kararı ile, “... Davacı Mart 2005 tarihinde sendika üyesi olduktan sonra ücretinin düşürüldüğünü iddia etmiştir. Davacı yürürlükte olan TİS’den faydalanmak üzere sendikaya üye olmakla işyerinde uygulanmakta olan TİS hükümlerine tabi olmayı seçtiği ve bu surette çalışma koşullarında değişiklik yapılmasına yazılı muvafakat ettiği anlaşılmaktadır. Davacıya ödenen ücretin toplu iş sözleşmesiyle belirlendiği anlaşıldığından uygulamanın kanuna aykırılığından söz edilemez. Nitekim düzen ilkesi gereği yeni bir toplu iş sözleşmesi imzalanması hallerinde de aleyhe değişiklik olsa da yeni toplu iş sözleşmesi eskisinin yerine geçmektedir. Somut olayda davacı toplu iş sözleşmesinden yararlanmakta olup, davacıya toplu iş sözleşmesi gereğince ödenmesi gereken menfaatler davalı tarafça ödenmektedir. Bu şekilde davacı toplu iş sözleşmesinin işçiler lehine getirdiği akçalı menfaatlerden yararlanmaktadır. Netice itibariyle ücretinde düşme değil aksine artış meydana gelmektedir. Davacının sendikaya üye olmakla elde etmek istediği amaç TİS hükümlerinden faydalanmak olup amacı gerçekleşmiş temel ücretinin üzerinde mali haklara kavuşmuştur. Sendikaya üye olması ücretinde meydana gelecek değişikliklere muvafakat niteliğindedir. Mahkemece bu yönler dikkate alınmadan davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “...Mahkememizdeki somut olayda, davalı işveren davacının sendikaya üyeliği sonrası tek taraflı olarak davacıya yazılı bildirimde bulunmadan davacının ücretinde indirime giderek 4857 İş Kanunu"nun 22. Maddesine aykırı davrandığı ve bu haliyle 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokav Kanunu"nun 6. maddesinin 2. Fıkrası gereğince hizmet akdinin işçi lehine hükümleri geçerli olduğundan davacı ile davalı arasında imzalanan hizmet sözleşmesindeki yevmiye ücretinin geçerli olduğu belirtilerek ve bu düzenlemelerin işçi lehine şart ilkesinin Türk İş Hukukundaki pozitif yansımasını oluşturduğu gerekçesiyle ve işveren tarafından toplu iş sözleşmelerinin uygulanması neticesinde iş sözleşmesinde kararlaştırılan ücretin davacının sendikaya üyeliği ve TİS"ten yararlanmaya başlaması üzerine düşürülmesinin 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokav Kanunu 6. Maddesi uyarınca işçi lehine şart ilkesinin ihlali niteliğinde olduğundan zamanaşımına uğramayan davacının işçilik alacakları yönünden bilirkişi raporunda hesaplanan miktarlar usul ve yasaya uygun bulunduğundan mahkememiz kararındaki gerekçe ve hesaplanan miktarın doğru olduğu kanısıyla Yüksek Yargıtay 7. Hukuk Dairesi"nin bozma ilamındaki gerekçeye katılınmamış ve önceki kararımızda direnilmesine karar vermek gerekmiştir. “ gerekçesi ile önceki kararında direnmiştir.
Mahkeme kararındaki direnme gerekçeleri dikkate alındığında Dairemizin bozma kararının yerinde olmadığı, direnme kararının doğru olduğu anlaşılmakla, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle HGK"nun 02.12.2015 tarih ve 2015/9-991 Esas 2015/2744 Karar sayılı kararının da bu yönde olmasına göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun Geçici Ek 2 inci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 08.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.