Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/450 Esas 2019/2252 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İŞE İADE

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih, esas ve karar numarası belirtilen kararının temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizin 15/10/2018 tarihli ve 2018/12464 esas, 2018/22214 karar sayılı ilamıyla, İlk Derece Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, Dairemizin 15/10/2018 tarihli ve 2018/12464 esas, 2018/22214 karar sayılı ilamına karşı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu nezdinde temyiz kanun yolunun açık olduğunu, bozma ilamı hakkında Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca temyiz incelemesi yapılabileceğini, İlk Derece Mahkemesince, kararın kesinleştiğinin esas alınarak kesinleşme şerhi düzenlenmesinin de hatalı olduğunu, usule ve esasa ilişkin tüm savunmalarını aynen tekrarladığını belirterek, Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen bozma ilamı ile İlk Derece Mahkemesince düzenlenen kesinleşme şerhinin bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Taraflar arasında görülen işe iade davasına ilişkin, Dairemizin 15/10/2018 tarihli ve 2018/12464 esas, 2018/22214 karar sayılı ilamının kesin nitelikte olduğu, karar düzeltme yolunun kapalı olduğu, ayrıca usul hukukumuzda Yargıtay Özel Dairelerinin verdiği kararlara karşı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna temyiz başvurusu yapılabileceğine ilişkin bir düzenlemenin bulunmadığı, dilekçede işaret edilen 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373. maddesinde yer alan “Davanın esastan reddi veya kabulünü içeren bozmaya uyularak tesis olunan kararın önceki bozmayı ortadan kaldıracak şekilde yeniden bozulması üzerine alt mahkemece verilen kararın temyiz incelemesi, her hâlde Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca yapılır.” şeklindeki düzenlemenin ise eldeki davada uygulanma kabiliyetinin olmadığı, Dairemizin kararının kesin nitelikte olduğunun ilamda açıkça yazıldığı, İlk Derece Mahkemesince düzenlenen kesinleşme şerhinin ise bir tespitten ibaret olduğu anlaşılmakla, davacı vekilinin talebinin REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.