Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5420 Esas 2022/6551 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ
BİRLEŞEN DAVADABİRLEŞEN DAVA : İSTANBUL 7.ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ'NİN 2021/27 ESAS


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 15/04/2021 tarih ve 2020/642 E- 2021/327 K. sayılı kararın davalı tasfiye memuru vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce verilen 26/05/2022 tarih ve 2022/400 E- 2022/676 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı tasfiye memuru vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, İstanbul 22. İş Mahkemesi'nde 2020/58 E. sayılı dosyasında açtığı hizmet tespiti davasında davalı olan ...'nin ticaret sicilinden re'sen terkin edilmesi nedeniyle mahkemece kendisine ihya davası açmak için mehil ve yetki verildiğini, şirketin tüzel kişiliğinin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı tasfiye memuru vekili, müvekkili tarafından usulüne uygun olarak tasfiye işlemlerinin yapıldığını, davacının 1992 yılında şirkette çalıştığına dair hiçbir belgesinin olmadığını, yeniden tescil için davacının korunmaya değer bir menfaatinin bulunduğuna dair delil sunmadığını, şartları oluşmayan davanın reddine, aksi takdirde yasadan kaynaklı tasfiye işleminin yapılması, müvekkilinin yasal hasım olması ve dava açılmasına sebebiyet vermemesi nedeniyle aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesini talep ettiklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ihyası istenilen şirketin; tasfiyesine karar verildiği, tasfiye memuru olarak davalı ...'nin tayin edildiği ve 09/10/2017 tarihinde şirketin tasfiyesinin sona erdiği, davacının ihyası istenilen şirkete, SGK'ya ve diğer kişilere karşı 0702/2020 tarihinde hizmet tespiti davası açtığı, davanın derdest olduğu, 17/11/2020 tarihli duruşmanın 2.nolu ara kararı ile davalı şirketin ihyasına ilişkin dava açmak üzere davacı vekiline süre verildiği, davacı tarafından açılan hizmet tespiti davasında taraf teşkilinin sağlanması için şirketin ihyası gerektiğinden davacının bu davaya açmakta hukuki yararının bulunduğu gerekçesiyle, asıl ve birleşen davanın kabulü ile ...'nün 225295-0 sicil numarasında kayıtlı iken tasfiye nedeniyle sicilden terkin edilmiş olan tasfiye halinde Lale Giyim San. ve Tic. A.Ş.’nin İstanbul 22.İş Mahkemesi'nin 2020/58 E. sayılı dosyası ile sınırlı olmak üzere ihyasına, ek tasfiye işlemlerini yapması için eski tasfiye memuru olan ...'nin şirkete tasfiye memuru olarak atanmasına, kararın tescil ve ilanına, karar verilmiştir.
Karara karşı davalı tasfiye memuru vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvuru nedenleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucu, ilk derece mahkemesi karar ve gerekçesinde yasa ve usule aykırılık bulunmadığı gibi kamu düzenine aykırılık da görülmediği gerekçesiyle davalı tasfiye memuru vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı tasfiye memuru vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı tasfiye memuru vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı davalı tasfiye memurundan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 03/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.