Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/15570 Esas 2022/640 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın, suça sürüklenen çocuk ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmü ile kendisi hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü, katılan ...’ın ise oğlu olan suça sürüklenen çocuk ... hakkında, sanık ...’a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuk ...hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, Bodrum Ağır Ceza Mahkemesi’nin 29/09/2015 tarih ve 2015/624 değişik iş numaralı kararıyla incelendiği belirlenerek, suça sürüklenen çocuk ... hakkında, sanık ...’a yönelik hakaret suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne hasren yapılan temyiz incelemesinde;
1-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında, sanık ...’a yönelik hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun hakaret suçundan eylemine uyan TCK'nin 125/1 ve 31/3. maddelerinde öngörülen cezanın üst sınırına göre TCK'nın 66/1-e, 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 5 yıl 4 aylık asli zamanaşımının, savunmasının alındığı 03.02.2015 tarihinden, inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Uygulama maddesinin TCK’nın 151/1 maddesi yerine 86/2 maddesi şeklinde gösterilmesi,
b-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 13/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.