7. Ceza Dairesi 2015/2647 E. , 2017/9119 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Doğrudan tayin olunan adli para cezasının 1 gününün 20,00 TL"den hesabı sırasında uygulama maddesi olan TCK 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
2)01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda ve taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
3)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
4)Sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK.nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5)Kendisine verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilen sanık hakkında cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacağının kararda belirtilmemesi suretiyle TCK.nun 58/7. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1)Hükmün 3. paragrafındaki ""TCK 50/1" ibaresinin çıkarılıp yerine gelmek üzere "TCK.nun 52/2." ibaresinin eklenmesi,
2)Hükümden "ödenmeyen adli para cezasının TCK.nun 52(4). maddesi uyarınca HAPSE ÇEVRİLMESİNE" bölümünün çıkarılmasına,
3)Hükümden TCK.nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
4)Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin fıkradaki "sanığın cezasının" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının" ifadesinin hükme eklenmesi,
5)Hükmün mükerrirliğe ilişkin 7. paragrafına ""cezasının infazından sonra TCK.nun 58/7. maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesine ve sair kısımlar aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
