Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18574 Esas 2019/2250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde 20 yıl önce ilk kez yükleme boşaltma işçisi olarak işe başlayıp o dönemde işletmede yürürlükte olan Toplu İş Sözleşmesi gereği “yükleme boşaltma” kadrosu için öngörülen cetvel üzerinden ücret almaya devam etmekte iken davalıya ait işletmede oluşan ihtiyaç nedeniyle çalışmaya başlamasından kısa bir süre sonra kendisiyle aynı konumdaki bir grup işçi ile birlikte kendi görev kadrosundan daha üst düzeyde bir kadroya karşılık gelen teknik atölyede çalışmaya başladığını; ancak, “yükleme boşaltma” işçisi cetveli üzerinden ücret almaya devam ettiğini, ne var ki bu durumun o tarihte ve halen yürürlükte olan Toplu İş Sözleşmesi’nin ilgili hükümlerine aykırı olduğunu, 2012 yılı Ağustos ayından itibaren ücretinin olması gerektiği derecesine uygun olarak ödenmeye başlanmış ise de 1993 tarihinden bu güne kadar devam eden hatalı uygulama nedeniyle eksik ödenen ücretle ilgili farkların davacıya ödenmediğini ileri sürerek eksik ödenen ücret farkları ile hafta tatili, fazla çalışma, bayram ve genel tatil çalışması ile ikramiye ücret farklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; yetki itirazı ve zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının Liman İşletme Müdürlüğünde 26.09.1988 tarihinde belirli süreli hizmet akdi ile geçici yükleme boşaltma işçisi olarak işe başlatılıp 22.09.1997 tarihinde D 5 Yükleme Boşaltma işçisi olarak daime kadroya atandığını, Toplu İş Sözleşmesi’nin birinci kısmında yer alan sanat ve işçilik grubundaki I sayılı cetvele tabi olup 11.03.1992 tarihli Vinç ve Vinç Kumandacılığı ehliyetine binaen ücret ilerlemelerinin Toplu İş Sözleşmesi’nin 53 ve 54 ncü maddeleri gereğince doğru orantılı olarak yapıldığını, ayrıca davacı yükleme boşaltma işçisi olarak çalışmaya devam ederken limanda ihtiyaç duyulan kadrolar için Toplu İş Sözleşmesi’nin 53/VI maddesi gereğince açılan terfi sınavları üzerine davacının da 17.08.2004 tarihli dilekçesi ile “D.5 Aşçı” kadro sınavına girme talebinde bulunduğunu, sınavda başarılı olan davacının Genel Müdürlüklerinin 05.08.2004 gün ve 3607 sayılı emri ile onaylanarak 20.08.2004 tarihinden itibaren D.5 Aşçı kadro unvanı verilerek III sayılı Cetvele bağlı ücret skalasından ücretlendirildiğini, ayrıca davacının Yükleme Boşaltma işçilik kadrosunda fiilen çalıştığı sürelerde bu gruba ait işçilik ücretlerinin ödendiğini, sigorta tescil işlemleri ile doğru orantılı olarak çalıştırıldığını, davacıya yürürlükteki Toplu İş Sözlemesi hükümleri gereğince işlem yapılmış olduğundan ücret alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda; davacının Ağustos 2012 ayına kadar olan dönem için toplu iş sözleşmesi gereği dereceleri karşılığı ücret farkı alacağının bulunup bulunmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre; Mahkemece dinlenen davacı tanığının davalıya karşı açtığı benzer mahiyette dava dosyasının bulunması nedeniyle davalı işveren ile husumetli olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece dinlenen davalı tanığının anlatımı irdelendiğinde, davacının işe ilk başladığında yükleme boşaltma kadrosunda göründüğü, ancak davacının üst dereceyi gerektiren yemekhane bölümde çalışmakta olduğu anlaşılmıştır.
Davacının davalı işyerinde üst düzeyde bir kadroya karşılık gelen yemekhanede 20.08.2004 tarihi itibariyle aşçı kadrosuna atanarak çalıştırılmaya başlandığı sabit olup zamanaşımı içerisinde kalan dönem içinde alması gereken ücret tutarlarını edindiği tespit edilmektedir. Davalı işveren tarafından bu işleme bağlı olarak düzeltilen derece - kademe durumu ile fiili çalışmasına dayalı derece - kademe durumu değerlendirilip Dairemizin temyiz incelemesinden geçen emsal nitelikteki 20/11/2018 tarihli ve 2017/17839 esas ve 2018/24949 karar sayılı onama ilamı da nazara alındığında, davacının ücret fark alacağı bulunmadığı anlaşılmakla, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.