5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2592 Esas 2021/8872 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2592
Karar No: 2021/8872
Karar Tarihi: 30.06.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2592 Esas 2021/8872 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefeti nedeniyle hüküm giymiştir. Ancak temel cezada alt sınırdan daha fazla ceza verilmesi gerektiği halde eksik ceza verilmiştir. Ayrıca, etkin pişmanlık uygulaması ve sanığın ele geçirilen kaçak eşyanın değerine göre ceza artırımı yapılması gerektiği gözetilmemiştir. Kararda ayrıca ceza belirlenmesinde yanlışlık yapılmış, yasal koşullar ve uygulama maddeleri gösterilmemiştir. Dava konusu eşyanın müsadere yerine imha edilmesine de hükmedilmiştir. Bu nedenlerle kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. Maddesi ve 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 6545 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 3/18 ve 3/5, 3/10. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nun 232/6. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi ve TCK'nun 54/4. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi

7. Ceza Dairesi 2019/2592 E. , 2021/8872 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, tasfiye, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, sanık hakkında temel cezada TCK"nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerekirken, alt sınırdan hüküm kurmak suretiyle eksik ceza tayini,
2) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3) Sanıktan ele geçirilen kaçak eşyanın değerinin fahiş olduğu dikkate alınarak sanık hakkında tayin edilen cezanın 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18 göndermesiyle 3/5, 3/10. maddeleri gereğince ceza belirlenmesinden sonra aynı Yasanın 3/10-son maddesi gereğince 3 yıldan az olamayacağından 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi sırasında uygulama maddesinin 3/10-son cümlesi yerine 3/18. maddesi olarak gösterilmesi,
5) Hükümde uygulanan takdiri indirim ve gün adli para cezasının belirlenmesine dair yasa maddelerinin ilgili fıkralarının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
6) Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK"nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken, delalet maddesi gösterilmeden imha suretiyle tasfiyesine de hükmedilmesi,
7) 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete de yayınlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas - 2015-85 karar sayılı ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin bazı fıkralarında yer alan hükümlerin iptaline dair kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.