Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21240 Esas 2022/795 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin 20/03/2020 tarihinde verilen ve 07/05/2020 tarihinde usule uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 10/06/2020 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmış ise de, COVİD-19 salgını sebebiyle 7226 sayılı Kanun'un geçici 1. maddesi ve 29/04/2020 tarih, 2480 sayılı Cumhurbaşkanı kararı ile tüm adli sürelerin 13/03/2020 tarihinden itibaren 15/06/2020 tarihine kadar durdurulması karşısında, temyiz talebinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın olay tarihinde elektrik sayacını devre dışı bırakarak kaçak elektrik kullanması şeklindeki eyleminin 765 sayılı TCK’nın 491/ilk, 522, 523. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 163/3. maddesine uyduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı TCK'nın 491/ilk, 522, 523. maddelerindeki suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/4. maddesi gereğince tayin olunan 5 yıllık dava zamanaşımının, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesi gereğince tayin olunan dava zamanaşımından daha lehe olduğu ve 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde
işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre sanık bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07/03/2011 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 25/11/2015 tarihinde yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 491/ilk, 522, 523. maddelerindeki suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/4. maddesi gereğince belirlenen 5 yıllık dava zamanaşımının, 05/07/2007 olan mahkûmiyet tarihi ile karar tarihi arasında gerçekleşmiş olduğu ve bu süre içinde zamanaşımını kesen başka bir işlem de yapılmamış olduğundan gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 31/01/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.