Taksirle öldürme suçundan sanık ..."nin beraatine sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- Sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık müdafiinin yüzüne karşı 27.10.2010 tarihinde verilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki 1 haftalık yasal temyiz süresinden sonra 11.02.2011 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak, REDDİNE, 2- Sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesine gelince; Sanığın idaresindeki araçla gece vakti, 11 metre genişliğindeki yerleşim yerinde tekyönlü yolda direksiyon hakimiyetini kaybederek bariyerlere, köprü korkuluğuna ve orta refüjde bulunan ağaca çarpıp spin atarak tekrar sol şeride doğru sürüklendiği sırada aynı yönde sağ şeritte seyir halinde olan sürücü ..."nin idaresindeki aracın ön kısmı ile sanığın kullandığı aracın sol arka köşe kısımlarına çarparak savrulması sonucunda sol şeritte bulunan bariyerlere çarparak tekrar spin atarak çarpma noktasından 28 metre ileride durup akabinde yaya olarak kaçtığı ve iki kişinin ölümüne neden olduğu olayda kusur durumu, suçun işleniş şekli, sanığın suçtan sonraki davranışları, suçtan meydana gelen zararın ağırlığı maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, TCK"nın 61/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozna nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.