Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21654 Esas 2022/814 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından suça sürüklenen çocuk ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 31/3 (3 kez) 168/1, 116/2, 119/1-c, 151/1, 52 ve 62/1 (3 kez) maddeleri uyarınca 11 ay 3 gün hapis, 6 ay 20 gün hapis ve 1.320,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 23 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5-8. maddesi gereğince, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl süre ile denetim süresine tâbi tutulmasına dair Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 07/11/2019 tarihli ve 2019/477 esas, 2019/691 sayılı kararına karşı yapılan itirazın iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu bakımından reddine, hırsızlık ve mala zarar verme suçu yönünden ise kabulüne ve anılan kararın kaldırılmasına ilişkin Bursa Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 19/12/2019 tarihli ve 2019/152 değişik iş sayılı kararını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 145, 31/3 (2 kez) 168/1 (2 kez), 151/1, 52 ve 62/1 (2 kez) maddeleri uyarınca 5 ay 16 gün hapis ve 880,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 23 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5-8. maddesi gereğince, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl süre ile denetim süresine tâbi tutulmasına dair Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 esas, 2020/233 sayılı kararınına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Bursa Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2021 tarihli ve 2020/539 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 28/07/2021 gün ve 94660652-105-16- 5800-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/09/2021 gün ve 2021/97355 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre kayden 28/04/2004 doğumlu olup, suçun işlendiği 03/07/2018 tarihinde 12-15 yaş gurubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/2. maddesi gereğince 1/2 oranında indirim yapılması gerekirken, 31/3. maddesi gereğince 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 07/11/2019 tarihli ve 2019/477 Esas - 2019/691 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan karara suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından itiraz edilmesi üzerine yapılan itirazın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden reddine, hırsızlık ve mala zarar verme suçları için ise kabulüne ilişkin Bursa Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 19/12/2019 tarihli ve 2019/152 D.İş sayılı kararını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda, her ne kadar, suça sürüklenen çocuk ... hakkında Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 Esas - 2020/233 Karar sayılı kararında mala zarar verme suçu yönünden de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinden bahisle bu karara yönelik itiraz üzerine Bursa Çocuk Ağır Ceza Mahkemesince verilen 27/01/2021 tarihli ve 2020/539 D.İş sayılı karara karşı(mala zarar verme suçu yönünden de bir itiraz incelemesi yapılmış gibi) kanun yararına bozma talep edilmişse de; dosyanın incelenmesinde, suça sürüklenen çocuk ... hakkında Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 Esas - 2020/233 Karar sayılı kararında yalnızca hırsızlık suçu yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve itiraz mercii olan Bursa Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin de 27/01/2021 tarihli ve 2020/539 D.İş sayılı kararı ile hırsızlık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik itirazın reddine karar verdiği, dolayısıyla suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçu yönünden itiraz mercii olan Bursa Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2021 tarihli kararında bir değerlendirme yapılmadığı, zira Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 Esas - 2020/233 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan miktar itibariyle kesin nitelikte bulunduğu anlaşılan adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü kurulduğu ve ayrıca her ne kadar gerekçeli karar başlıklarında suç tarihi olarak 03/07/2018 tarihi yazılmış ise de, suç tarihinin 03/07/2019 olduğu ve buna göre 28/04/2004 doğumlu olan suça sürüklenen çocuk ...’nin 15-18 yaş grubunda bulunduğu anlaşılmakla;
1- Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 Esas - 2020/233 Karar sayılı kararında, suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde sayılan nesnel ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, suça sürüklenen çocuğun adli sicil kaydına göre daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmadığı, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nın 231/6-a maddesinde gösterilen “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel koşulunun bulunduğu, mala zarar verme suçunun işlenilmesinden sonra zararın suça sürüklenen çocuğun babası tarafından giderilmesi ile de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan mağdurun maddi bir zararının olmadığı da gözetilerek, suça sürüklenen çocuk hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uygulandığı halde mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 Esas - 2020/233 Karar sayılı kararında, suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nın 151/1, ve 31/3. maddeleri uyarınca belirlenen 80 gün adli para cezasından, aynı Kanun’un 168/1. maddesi gereğince 2/3 oranında indirim yapılırken 26 gün adli para cezası yerine hesap hatası sonucu 53 gün adli para cezası belirlenip, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken de 21 gün adli para cezası yerine, yine hesap hatası sonucu 44 gün adli para cezasına ve devamında TCK’nın 52. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den hesaplanmak suretiyle 420,00 TL adli para cezası yerine sonuç ceza olarak 880,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi hususları belirlenmiş olup,
Bursa 1. Çocuk Mahkemesinin 14/10/2020 tarihli ve 2020/33 Esas - 2020/233 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan miktar itibariyle kesin nitelikte bulunduğu anlaşılan adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik olarak yukarıda anılan sebepler yönünden kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 31/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.