Gümrük kaçakçılığı suçundan sanık ...’ün, 1918 sayılı (mülga) Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun’un 25/2 ve 33/son maddeleri uyarınca 171.441.026 Türk Lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Marmaris Asliye Ceza Mahkemesinin 14/08/2001 tarihli ve 1999/446 esas, 2001/1097 sayılı kararını müteakip, sanık müdafii tarafından müvekkili hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve davanın düşürülmesine karar verilmesinin talep edilmesi üzerine sanığın 1918 sayılı Kanun’un 25/2 ve 33/son maddeleri uyarınca 171.441.026 Türk Lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, anılan Kanun’un 231/8. maddesi uyarınca 5 yıl süreyle denetim süresine tabi tutulmasına ilişkin Marmaris 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11/12/2015 tarihli ve 1999/446 esas, 2001/1097 sayılı ek kararına sanık müdafii tarafından yapılan itirazın reddine dair Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/01/2016 tarihli ve 2016/156 değişik iş sayılı kararının takiben, sanık tarafından yapılan memnu haklarının iadesi talebine binaen sanığın 1918 sayılı Kanun’un 25/2 ve 33/son maddeleri uyarınca 171.441.026 Türk Lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın denetim süresinin 14/08/2001 tarihinde başlayıp, 14/08/2006 tarihinde sona ermesi nedeniyle sanığın bu süre zarfında başka bir suçtan mahkumiyetine karar verilmediği gibi denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranmaması nedeniyle açıklanması geri bırakılan hükmün ortadan kaldırılarak davanın düşmesine ilişkin MARMARİS 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2016 (15/12/2016) tarihli ve 1999/446 esas, 2001/1997 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 27.09.2017 günlü kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.10.2017 gün ve KYB. 2017-55930 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesinde yer alan, “Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir.”, anılan maddenin 8. fıkrasında yer alan, “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanık, beş yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulur.” şeklindeki düzenlemeler ile aynı maddenin 10. fıkrasındaki “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmediği ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere uygun davranıldığı takdirde, açıklanması geri bırakılan hüküm ortadan kaldırılarak, davanın düşmesi kararı verilir. ” biçimindeki düzenleme nazara alındığında, sanık hakkında, Marmaris 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2015 tarihli ve 1999/446 esas, 2001/1097 sayılı ek kararına konu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yapılan itirazın Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 28/01/2016 tarihli ve 2016/156 değişik iş sayılı kararıyla reddedilmesi üzerine 28/01/2016 tarihinde kesinleştiği, denetim süresinin bu tarihten itibaren işlemeye başlayacağı gözetilmeden, denetim süresinin başlangıcı olarak ilk hüküm tarihi olan 14/08/2001 belirlenerek düşme kararı verilmesinde, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında uyarlama yargılaması yapan Marmaris 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.12.2015 tarihli kararına karşı yapılan itiraz 28.01.2016 tarihinde ret edilmiş olup karar bu tarihte kesinleşmekle, kararda öngörülen 5 yıllık deneme süresi 28.01.2016 tarihinde başladığının kabulü ile CMK.nun 231/10. madde ve fıkrasındaki şartlar oluşmadığı anlaşılmakla
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden 5271 sayılı CMK.nun 309.maddesi uyarınca Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15.12.2016 tarih ve 1999/446 E., 2001/1997 sayılı ek kararının BOZULMASINA, 09.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.