Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5537 Esas 2019/1965 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5537
Karar No: 2019/1965
Karar Tarihi: 15.05.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5537 Esas 2019/1965 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, davalı kooperatif yönetimi tarafından aidat borcunu ödemediği gerekçesiyle üyelikten ihraç edilen davacının ihraç kararının iptal edilmesi sonrasında müvekkiline gönderilen borcun faiz tutarı üzerine açılmış bir menfi tespit davasıdır. Davacı, davalı kooperatifin gönderdiği çizelgede gösterilen 101,094 TL faiz toplamının Temmuz 2003 dönemine ait 5,379 TL dışındaki 95,715 TL tutarındaki faizden müvekkilinin sorumlu olmadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı kooperatife bu tutar da faiz borcu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, menfi tespit talebi yönünden davanın konusunun kalmadığı gerekçesiyle davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Daire, TBK'nın 88. ve 120. maddelerinde yazılı yasal düzenleme göz önüne alınmadığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar vermiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş ve karar onanmıştır. Cevap olarak, kanun maddeleri TBK'nın 88. ve 120. maddeleridir.

23. Hukuk Dairesi 2016/5537 E. , 2019/1965 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın karar verilmesine yer olmadığına yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif yönetimi tarafından aidat borcunu ödemediği gerekçesi ile üyeliktten ihraç edilmesi üzerine mahkemece ihraç kararının iptaline karar verildiğini, davalı kooperatifçe bu karar sonucunda yazı gönderilerek hesaplanan 126.019,00 TL borcun hesaplarak müvekkiline gönderildiğini, davalı kooperatifin gönderdiği çizelgede gösterilen 101.094,00 TL faiz toplamının Temmuz 2003 dönemine ait 5.379,00 TL dışındaki 95.715,00 TL tutarındaki faizden müvekkilinin sorumlu olmadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı kooperatife 95.715,00 TL faiz borcu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının 11 yılı aşkın bir sürede hiçbir ödeme yapmadığını şimdi ise sadece ana parayı ödeyerek konut sahibi olmaya çalıştığını, davacının ortaklıktan çıkarılma kararına karşı açtığı dava sürerken ortaklığın askıda olduğunu ve bu sırada davacının hak ve sorumluluklarının devam ettiğini, bu nedenle faizden sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı veklince temyizi üzerine Dairemizce TBK"nın 88. ve 120. maddelerinde yazılı yasal düzenlemenin kararda göz önüne alınmadığı gerekçesiyle bozulmuş olup mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; yargılama sırasında davacının kooperatif üyeliğinden ihracına karar verilip kesinleştiği, menfi tespit talebi yönünden davanın konusunun kalmadığı gerekçesiyle davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harçlarının temyiz edenlerden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 15.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.