Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile
15.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak
davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin taleplerinin
reddine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tazminat talebinin dayanağı olan Bartın Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/132 Esas - 2015/103 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacı hakkında ihaleye fesat karıştırma suçundan beraat kararı verilmiş ise de, beraat kararının içeriğinde davacı hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan cezalandırılması istemiyle de dava açıldığının ve aynı mahkemenin 14/07/2009 tarih, 2008/138 Esas, 2009/177 sayılı kararı ile beraat kararı verildiğinin belirtildiği dikkate alınarak, gözaltı, tutuklama ve tahliyeye ilişkin olarak davacı hakkında düzenlenen tüm tutanak, müzekkere ve belgeler ile iddianame ve ceza yargılaması sürecinde verilen kararların Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde onaylı birer sureti temin edilip dosya içine alınarak, davacının hangi suç ya da suçlardan tutuklandığı, hangi suç ya da suçlardan cezalandırılması istemiyle dava açıldığı, hangi tarihte ne karar verildiği, verilen kararların kesinleşip kesinleşmediği, hangi tarihte kesinleştiği, ceza soruşturması ve yargılaması sırasında davacı hakkında tefrik kararı verilip verilmediği tespit edilerek, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununda öngörülen tazminat şartlarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Davacı hakkında düzenlenen tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde infaz tarihleri ilgili ceza infaz kurumundan sorularak infaz edilen tutukluluk süresinin tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
3-CMK"nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup tazminata engel oluşturmayacak ise de, haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği göz önünde bulundurularak, mahsup edilen sürenin hükmolunacak tazminat miktarının tayininde dikkate alınması gerektiği nazara alındığında, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı sürelerin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediğinin araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Tutuklandığı tarihte ortağı olduğu şirketin zararı ile davacının şahsi zararı birbirinden bağımsız olarak değerlendirilerek davacının tazmin edilebilir gerçek maddi zararının ortaya çıkartılması gerektiği dikkate alınarak, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin olarak net asgari ücret üzerinden hesaplanacak miktarın maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.