Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/5270 Esas 2021/9475 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/5270
Karar No: 2021/9475
Karar Tarihi: 24.05.2021

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/5270 Esas 2021/9475 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirkette silahlı özel güvenlik görevlisi olarak çalışan davacı, iş sözleşmesini haklı nedenle fesh etmiş ve kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, ancak tarafların temyiz itirazları sonucunda Dairemiz tarafından bozulmuştur. Yapılan incelemede, fazla mesai ücretlerinin hesaplanan alacaktan mahsup edilmesi gerektiği ve fesih tarihi olarak 05/01/2013 tarihinin dikkate alınması gerektiği belirlenmiştir. Mahkemece de bu karar doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, ancak bakiye alacağın tespiti konusunda yanılgıya düşülmüştür. Bu nedenle, kararın bozulması gerekmektedir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu, Borçlar Kanunu.
9. Hukuk Dairesi         2021/5270 E.  ,  2021/9475 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    ...

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı şirkette silahlı özel güvenlik görevlisi olarak 22.11.2003 tarihinde işe başladığını 05.01.2013 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesini haklı nedenle fesh ettiğini, ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının işyerinde 22.11.2003-05.01.2013 tarihleri arasında özel güvenlik görevlisi olarak görev yaptığını, 08:30-18:30 arasında çalıştığını, bu saatlerin içinde yemek arası ve dinlenme molası bulunduğunu, net ücretinin 729,00 TL olduğunu, belli miktar yemek parası da ödendiğini, tüm alacaklarının tam ve eksiksiz ödendiğini, yasal izin haklarının kullandırıldığını, fazla çalışma yapmadığını, çok istisnai durumlarda fazla çalışma yaptı ise ücretinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir. Dairemizin 2016/8595 esas 2019/20147 karar ve 18.11.2019 tarihli ilamı ile, tarafların diğer itirazları yerinde görülmeyerek; davacıya ait bordrolarda görünen ve ödendiği anlaşılan fazla çalışma ücretlerinin hesaplanan alacakdan mahsubu gerektiği, davaya karşı öne sürülen zamanaşımı def"inin dikkate alınması gerektiği, fesih tarihi olarak 05/01/2013 tarihinin dikkate alınması gerektiği, fazla çalışma alacağı ile ücret alacaklarına temerrüt tarihi olan 13/01/2013 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiği, gerekçeleriyle karar bozulmuştur.
    Mahkemece bozma ilamına uyulmuş, bozma doğrultusunda ek rapor da alındıktan sonra davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Taraflar arasında, davacının bakiye fazla çalışma ücreti alacağı olup olmadığı hususunda uyuşmazlık vardır.
    Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bozma ilamı doğrultusunda fazla çalışma alacağı hesabı yapılmış, hesaplanan miktardan davacı tarafça ödenen kısım mahsup edilerek alacak belirlenmiş ve Mahkemece de belirlenen bu alacakdan takdiri indirim yapılarak bakiye alacağa hükmedilmiştir.
    Mahkemece, bilirkişi tarafından hesaplanan fazla mesai ücreti alacağından takdiri indirim yapıldıktan sonra davacı alacağının belirlenmesi ve belirlenen bu alacakdan bodrolarda tahakkuk ettirilip ödendiği anlaşılan miktarın mahsubu yapılarak bakiye alacak olup olmadığı tespit edilmesi gerekirken, yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.