Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/24883 Esas 2016/5480 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerekçelere göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağının; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26. maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olup, Mahkemece, Anayasa Mahkemesi’nin anılan iptal kararı gereği Kurum’un rücu alacağının basit rücuya dönüştüğü, böylece davacı Kurumun talep edebileceği miktarın hak sahibine bağlanan gelirin başlangıcında bağlanan ilk değer olduğu, buna göre ilk peşin sermaye değeri olan 10.233,89 TL ile sosyal yardım zammı 103,09 TL toplamının davalı kusuru olan %80’i üzerinden hesap yapılmak suretiyle 8.269,58TL ilk peşin sermaye değerinin onay tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, mahkemece artışlı değer esas alınarak Kurum zararının belirlenmesi ve buna göre yargılama giderlerine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438.maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün fıkrasının tümüyle silinerek yerine;
" Davanın kısmen kabulü ile, 8.269,58 TL gelirin onay(13.11.2009), 3.006, 68 TL geçici işgöremezlik ödeneğinin tediye (27.8.2008), 1.091,28 TL hastane masrafının sarf (23.11.2007) tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla talebin reddine;
844,82 TL ilam harcının davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına;
278 TL yargılama giderinin 264 TL"sinin davalıdan alınıp davacı Kuruma verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince, 1.500 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacı Kuruma verilmesine, 555,58 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine” yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 12.04.2016 günü oybirliği ile karar verildi.