MAHKEMESİ : Yargıtay 2. Hukuk Dairesi (İlk Derece Mahkemesi Sıfatıyla)


1. Taraflar arasındaki “tazminat” davasından dolayı Yargıtay 2. Hukuk Dairesince ilk derece mahkemesi sıfatıyla yapılan yargılama sonunda, davanın esastan reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
2. Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
3. Dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir.

I. ÖN SORUN
4. Hukuk Genel Kurulunda yapılan görüşmeler sırasında öncelikle, davacının 13.02.2018 havale tarihli temyiz dilekçesinde yer verdiği ifadelerin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 32. maddesinin 2. fıkrasına göre uygunsuz nitelikte olup olmadığı hususu ön sorun olarak tartışılmış ve değerlendirilmiştir.

II. GEREKÇE
5. 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (HUMK) 78. maddesinin ikinci fıkrasında “okunamayan veya münasebetsiz evrak iade edilir” şeklindeki düzenleme 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na (HMK) aynen alınmayıp, HMK’nın “Yargılamanın sevk ve idaresi” başlıklı 32. maddesinde;
“(1) Yargılamayı, hâkim sevk ve idare eder; yargılama düzeninin bozulmaması için gerekli her türlü tedbiri alır.
(2) Okunamayan veya uygunsuz yahut ilgisiz olan dilekçenin yeniden düzenlenmesi için uygun bir süre verilir ve bu dilekçe dosyada kalır. Verilen süre içinde yeni bir dilekçe düzenlenmezse, tekrar süre verilemez.” şeklinde düzenlenmiştir.
6. HMK’nın 32. maddesinin ikinci fıkrasına göre, okunamayan veya uygunsuz yahut ilgisiz olan dilekçenin yeniden düzenlenmesi için tarafa uygun bir süre verilir ve bu dilekçe dosyada kalır. Böylelikle tarafa mahkemeye sunduğu ve fakat okunamayan dilekçe yerine okunabilir bir dilekçe vermesi imkânı getirilmiş olur. Taraf bu süre içinde o dilekçeyi okunabilir hâle getirirse, bu yeni dilekçe dosyaya konulacaktır. Buna karşılık sunulan belge veya açıklamalar, davanın konusu ile ilgisiz veya uygunsuz ise, mahkeme bu tür belge veya açıklamaların dosyadan çıkarılmasına karar veremeyecektir (Pekcanıtez, H./Atalay, O./Özekes, M.: Medenî Usûl Hukuku, 6. Bası, 2018, s. 184).
7. Somut olayda davacı, 13.02.2018 havale tarihli temyiz dilekçesinin 2. bendinde “…Bu heyet 29 a kadar saymayı bilmiyor… siyah önlüklerini giysinler ilkokul 1. sınıfa marş marş…”, 3. bendinde “…Daire başkanı 35 kitap yazdım deyip sosyal medya ve seminerlerde hava atıp insan sevgisi, hak hukuk diyor… Ömer efendi sende Allah korkusu yok, bu yüzdende sende adalet olgusu yok… sen onu anca kendi şakşakçılarına anlatırsın… senin yatacak yerin yok… Rezil ediyorsunuz TÜRK HUKUKUNU…”, 4. bendinde “…Ömer efendi ve avanesi yanlış kararın üzerini sıvadılar,… kalleşliği legalleştirirsin… sen 35 değil 35000 kitap yazsan ne yazar…” ifadelerine yer verilmiştir.
8. Açıklanan bu maddi ve hukukî olgulara göre belirtilen sözlerin, iddia ve savunma sınırlarını aşan, hukuka uygun olmayan ve HMK’nın 32. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca uygunsuz nitelikte ifadeler olduğu sonucuna varılmıştır.
9. Bu itibarla, davacının 13.02.2018 havale tarihli temyiz dilekçesinin HMK’nın 32. maddesinin ikinci fıkrası gereğince yeniden düzenlenmesi için uygun bir süre verilip işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.

III. SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Davacı tarafından verilen 13.02.2018 havale tarihli temyiz dilekçesinin HMK’nın 32. maddesinin ikinci fıkrası gereğince yeniden düzenlenmesi için uygun bir süre verilip işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 18.05.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.