Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/17158 Esas 2013/4350 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/17158
Karar No: 2013/4350

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/17158 Esas 2013/4350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, bir taşınmaz ve yola el atmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteğidir. Davacı, çekişmeli taşınmazın sahibidir ve davalılar bu taşınmaza haksız müdahale etmektedirler. Ancak mahkeme, davalıların herhangi bir tecavüzünün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Fen bilirkişi raporuna göre, davalılar, taşınmazı yol olarak kullanmaktadırlar ve davacının maliki olduğu taşınmaza tecavüzleri yoktur. Ancak davalılar, davacının maliki olduğu taşınmazın yanındaki imar yoluna tecavüzde bulunmuşlardır. Mahkemenin eksik araştırmayla yetindiği ve yeniden keşif yapılması gerektiği vurgulanarak hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı Kanunun geçici 3.maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'nın 428.maddesi gereğince hükmün bozulması.
1. Hukuk Dairesi         2012/17158 E.  ,  2013/4350 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : GÖLMARMARA(KAPATILAN) ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 03/05/2012
    NUMARASI : 2010/62-2012/49

    Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi  raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;                                         
    Dava, çaplı taşınmaza ve yola, el atmanın önlenmesi, yıkım, eski hale getirilmesi ve ecrimisil isteklerine  ilişkin olup, Mahkemece,davanın reddine karar verilmiştir.
    Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, davacının, kayden maliki olduğu, çekişme  konusu 1777 parsel sayılı taşınmaza ve  yola, komşu taşınmazların maliki ve zilyedi  olan davalıların,  haksız olarak müdahale ettikleri  iddiasıyla  eldeki davayı açtığı,  Mahkemece, davacının maliki olduğu çekişmeli taşınmaza davalıların her hangi bir tecavüzlerinin olmadığı gerekçesiyle  davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
     Mahkemece yapılan keşfe dayalı olarak düzenlenen 30.3.2011 tarihli fen bilirkişi raporunda,  çekişmeli 1777 sayılı parselin (A) harfi ile gösterilen 553,83 m2 lik bölümünün komşu parsel malikleri tarafından yol olarak kullanıldığının, davalı tarafa ait  taşımazların,  davacının maliki olduğu 1777 parsel sayılı taşınmaza tecavüzünün olmadığının, davalılara ait komşu taşınmazlar ile davacının maliki olduğu 1777 sayılı parselin arasından geçen imar yoluna ise,  davalıların kendi taşınmazlarına katmak suretiyle tecavüzde bulunduklarının  belirtildiği sabittir.
    Ne var ki, Mahkemece, çekişmeli taşınmazı, davalıların yol olarak kullanıp kullanmadıkları kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılmadığı gibi, davacının,  yola el atmanın önlenmesi isteğinde bulunduğu halde, bu  yönde bir değerlendirme yapılmadığı  görülmektedir.
    O halde, yerinde uzman bilirkişi aracılığıyla yeniden keşif yapılması, tarafların bildirdikleri tanıkların keşif mahallinde dinlenmesi, davalıların, davacının maliki olduğu çekişmeli taşınmaza ve yola müdahale edip etmediklerinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırmayla yetinilerek yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir. Davacı vekilinin temyiz itirazları değinilen yönler itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.03.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.


     

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.