Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/25052 Esas 2016/5466 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, sigortalılık süresi başlangıcına ilişkin davalının yarattığı uyuşmazlığın çözümlenememiş olması nedeniyle bağlama şartlarının oluştuğu tarihte yaşlılık aylığı bağlanmamış olduğundan uğradığı zararın tahsilini, sadece 506 sayılı Kanun ve 5510 sayılı Kanunun 4-a maddesi kapsamındaki çalışmaları üzerinden 01.02.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanarak birikenlerin yasal faiziyle tahsilini ve haksız ödediği iddiasıyla 5510 sayılı Kanunun 4-b maddesi kapsamındaki 11.278,00 TL. primin iadesini istemiştir.
Mahkeme, bozma ilamına uyduktan sonra yaptığı yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, tarafların avukatlarının temyiz etmeleri üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşılıp, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin davacı avukatının isteğinin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 12.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.