Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/14383 Esas 2015/11063 Karar Sayılı İlamı

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi ve miras payına mahsuben tespih ve çakma koleksiyonu istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, murisi olan ait kiralık banka kasasında bulunan murisin ziynet eşyalarının davalı ."a teslim edildiğini ileri sürerek bu ziynet eşyalarının aynen taksimini, mümkün olmadığı takdirde satılarak bedelinin paylaştırılmasını, muristen intikal eden müzik aletleri, çakmak ve tespih koleksiyonunun miras payına mahsuben kendisine verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ziynet eşyaları yönünden davacının talebinin reddine, tespih ve çakmak koleksiyonu ile müzik aletlerinin davacının miras payına mahsubuna ilişkin talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Taşınır mallara ilişkin ortaklığın giderilmesinde o malın mevcut bulunması ve mülkiyetinin çekişmesiz olması gerekir. Söz konusu ziynet eşyaları banka görevlisi ve vergi memurunun imzaladığı tarihli tutanakla davalı "a teslim edilmiştir. Davanın taraflarınca imzalanan veraset ve intikal vergi beyannamesinde banka kasasındaki muhtelif ziynet eşyalarının davalı.."a ait olduğu belirtilmiştir. Bu durumda ziynet eşyalarının mülkiyetinin ."a ait olduğunun kabulü gerekeceğinden mahkemece ziynet eşyalarına yönelik davanın reddi yerindedir.
1-Davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
./..

2- 492 sayılı Harçlar Kanunu ve eki tarife uyarınca ortaklığın giderilmesine karar verilen menkuller için karar tarihi itibariyle geçerli olan maktu harç alınması gerekirken noksan harç alınması doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hüküm fıkrasının 7 numaralı bendinde yer alan “Yeteri kadar harç alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına” ibaresinin hüküm sonucundan çıkarılarak bunun yerine “taraflardan mirasçılık belgesindeki hisseleri oranında 25,20 TL maktu harç alınmasına" ibaresinin yazılmasına, hükmün HMK"nun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, tarihinde oybirliği ile karar verildi.