Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5156 Esas 2020/767 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriğinden suçu birlikte işledikleri anlaşılan sanıklar haklarında TCK"nın 103/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, aynı Kanunun 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi gereğine uyulmamış ise de, temel cezaların alt sınırdan tayini ve artırımlar ile indirimlerinde en lehe oranlar üzerinden yapılması halinde dahi sonuç cezaların aynı olduğu anlaşıldığından bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 04.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.