Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/2040 Esas 2020/1865 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 01/11/2012 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma gereğince karar verilmiş olmasına göre davalı ...’in aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı ...’in diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasıdır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, davalı ...’e ait olan davalı ...’un sevk ve idaresindeki aracın müvekkili yaya ...’a çarptığını, olay sebebiyle ... ile müvekkil ...’ın maddi zarara uğradıklarını, yaralanmanın derecesinin ağır nitelikte olması sebebiyle müvekkillerinin acı ve ızdırap çektiklerini belirterek maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, 26/03/2015 tarihinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davacı tarafın temyizi ile Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 18/02/2019 tarihli ve 2016/5883 esas 2019/1590 karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmiş, bozma ilamına uyulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın “Taleple Bağlılık İlkesi” başlıklı 26. maddesi şöyledir: “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.”
Dosyanın incelenmesinde; davacı ... vekilinin adı geçen davacı bakımından maddi tazminat talebinin Türk Lirası para birimi cinsinden yapıldığı, yargılama aşamalarında da adı geçen davacının talebi hususunda herhangi bir değişiklik yapılmamasına karşın mahkemece maddi tazminatın döviz (Euro) cinsinden hüküm tesis ettiği anlaşılmaktadır. Şu halde; yukarıdaki kanuni düzenleme nazara alındığında mahkemece taleple bağlılık ilkesine aykırı olacak şekilde kendiliğinden yabancı para birimi üzerinden hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA, (1) nolu bentte açıklanan sebeplerle davalı ...’in diğer temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.