Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21663 Esas 2022/820 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanıklar ... ve ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 142/1-e, 143/1 ve 62. (2 kez) maddeleri gereğince ayrı ayrı 1 yıl, 11 ay, 10 gün ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Bulancak Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2009 tarihli ve 2008/179 esas, 2009/402 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/08/2021 gün ve 13788-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/09/2021 gün ve 2021/105549 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanıkların 28 ND 198 plakalı araca yönelik gerçekleştirdikleri iddianame içeriğinden anlaşılan hırsızlığa teşebbüs eylemleri ilgili olarak dava zamanaşımı süresi içerisinde her zaman dava açılabileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre;
1-Sanıkların müştekiye ait aracın kilitli bagaj kapısını çakı marifetiyle açarak, düz kontak yapmak suretiyle bulunduğu yerden hırsızlayıp, bu sırada aracın kapı ve kontak kısmına zarar vermeleri şeklinde gerçekleştiği kabul edilen olaya ilişkin yapılan yargılama sonucunda sanıkların hırsızlık suçunun yanı sıra mala zarar verme suçundan da mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de hırsızlık suçunun konusunu oluşturan mala zarar verme eyleminin bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği, sanıkların hırsızlık kastının suça konu aracın mülkiyetine yönelik olduğu cihetle, söz konusu araca zarar verilmesine yönelik eyleminden dolayı sanıkların ayrıca cezalandırılamayacağı gözetilmeden, mala zarar verme suçundan açılan kamu davasında sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde mahkûmiyetlerine karar verilmesinde,
Kabule göre de;
2-Yargılama aşamasında sanıkların savunmalarının Mahkemesince 02/12/2008 tarihli oturumda alındığı, kısa kararın da sanıkların yokluğunda verildiği, dosya arasında bulunan ceza infaz kurumu bilgileri dahilinde karar tarihi itibariyle Giresun E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulundukları cihetle, sanıkların 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 196. maddesi uyarınca savunmasında duruşmalardan vareste tutulmaya yönelik taleplerinin bulunmadığı gözetilerek, kısa kararın okunduğu oturumda hazır edilmeksizin ya da ses ve görüntü bilişim sistemi (SEGBİS) aracılığı ile savunmaları alınmaksızın, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle mahkumiyetlerine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma incelemesine konu dosya daha önce Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından incelenmiş olup, 11.12.2012 tarihli ve 2012/25960 Esas - 2012/26814 Karar sayılı ilam ile sanıklar ... ve ...’nın temyiz istemlerinin reddine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, kanun yararına bozma incelemesini yapma görevi Yargıtay Yüksek 13. Ceza Dairesine ait ise de, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 2020/245 sayılı kararı uyarınca, Yargıtay 13. Ceza Dairesine verilen ve bu dairenin arşivinde bulunun işler, 01.12.2020 tarihi itibariyle Yargıtay 6. Ceza Dairesine devredildiğinden, kanun yararına bozma incelemesini yapma görevi Yargıtay Yüksek (6.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.